Αυτό το μικρό αλλά συνάμα μεγάλο ταξίδι για τη γέννηση ενός start-up (ξεχειμωνιάσαμε βρε παιδιά!) έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος του.
Μιλήσαμε για το πως ξεκινάς, το που ξεκινάς. Αναλύσαμε τη σημασία της ομάδας. Προβληματιστήκαμε με το πόση δουλειά πρέπει να βάλουμε σε αυτό το start-up (προφανώς πολλή). Παίξαμε το “ποιος, που, πότε και γιατί” με τις ανάγκες μας. Βρήκαμε λύσεις όταν φτάσαμε στην απελπισία… και κουράγιο όταν η αποτυχία φάνηκε στον ορίζοντα.
Η όγδοη μέρα είναι μάλλον πιο inspirational. Θέλω να γράψω πολλά για εκείνη τη μέρα που όλα τα προηγούμενα έχουν λυθεί, έχουν ετοιμαστεί, έχουν αποφευχθεί… αλλά ούτε εγώ προσωπικά, ούτε κάποιος που ξέρω έχει ζήσει αυτή τη μέρα.
Αυτή η μέρα είναι συμβολική. Είναι συμβολική για την πρώτη προσπάθεια, το πρώτο start-up, που εύχομαι να είναι πετυχημένο αλλά απεύχομαι να είναι το τελευταίο. Αυτή η μέρα δεν είναι “μία μέρα”. Είναι το υπόλοιπο της ζωής του start-up. Θα έχει τα πάνω του, θα έχει τα κάτω του και κάθε μέρα θα μηδενίζει και θα ξαναξεκινάει από την αρχή.
Έχει όμως σημασία σε όλη τη διαδικασία αυτή, να το απολαμβάνεις. Να ξεχνάς ότι κάθε Δευτέρα ήθελες να τα παρατήσεις, να αρχίσεις πιστεύεις ότι ο απανωτός ήχος των e-mail παρασκευή βράδυ είναι soundtrack, ότι το κυνήγι με τις δημόσιες υπηρεσίες είναι κυνήγι θησαυρού και πάει λέγοντας.
Δεν ξέρω αν όσα μοιράστηκα είναι οι “επιτρεπτές οδηγίες”… είναι όμως οι αληθινές εμπειρίες που έζησα και ζω, και γω και οι Co-founders μου, και όλοι οι γνωστοί και άγνωστοι σε ένα μικρό για την ώρα οικοσύστημα.
Εύχομαι ο καθένας από σας σύντομα να μπορεί να μοιραστεί και τις δικές του. Το blog της Cubik-S είναι πάντα ανοικτό και σας περιμένει!
Μέχρι τότε..!
Have fun!
By @AndySols
Πρόσφατα σχόλια